Mit Hand up fallen        van Wilfriede Aden-Bakker ut Nörden

Papa weer fröher bi Gebrüder Müller in Dorm in´t Lehr. Man ´n Papa sä´ immer, dat muß eenlik "Gemüder Brüller" heten un nich ümgekeert, wiel d´ oll Bernd Müller ´n gewaltign Hals harr un immer to herümbrullen de.

In elker Johr geev dat fröher -nett as vandag- to tweemal anto een Utverkoop. Dit weer d´ woll de eerst Utverkoop in´t Winter, de Papa so richtig mit kregen hett.

Alls stunn in´t Laden moi parat - man dor weer Snee fall´n in de letzde Dagen, un glatt wer´d ok. So kemen  d´ man bloß ´n poor Dormers in´t Laden un de Lü van d´ Dörpen, of achtern van´t Land, leeten up sük luurn.

Tegen Middag gung de Ladendör open un tomal stunn de lang Unkel Therdor ut Westeraccum, Papas Naber, dor. Papa sus up hüm daal, wiel d´ een keem, de he as Lehrjung ok mol bedeenen wull - denn alltieds harn de oll Frölü ´t Vörtoch. Man Unkel Therdor kenn he, un nu sullt woll lopen , dochte Papa bi sück.

Unkel Therdor froog so neben bi no wat Günstig´s - moijen Mantel of ´n rechtschopen Jobb. De beid gung´n in´t Herrenlager un dat Probeeren gung los. Een Jack ut un de anner wär an - so gung dat ´n heel Settje. Ni dat d´r nix bi weer, aver sull ja ook ´n spier günstig wäsen.

Mit mol schoot Papa ´n "Fischgraat-Mantel" in´t Kopp. "Oh, nu töv eben Unkel Therdor, ik glöv ik hebb noch heel wat Moijes för di." De "Fischgraat-Mantel" weer woll furbor lang - man Unkel Therdor weer ok juist nich lüttchied.

Na ´n poor Minüten stunn Papa mit ´n poor nee Mantels över ´t Arm vör Unkel Therdor - de "Fischgrraat" wer d´ ok tüschen. Dat Anpassen gung weer sien Gang. De een Mantel weer wat to benaut, de anner har tovöl Bodd, de dart weer hüm to düür, un denn - denn keem de "Fischgraat-Mantel".

"De Mantel," sä´ Papa " de muß di eenlik genau passen. De hätt ´n gooden Längt, is ok tämlich unempfindlich un dor dürst ok överall mit henn. Beerdigung of Kinddöp, de is immer richtig".

Unkel Therdor truck de Mantel an un he set up´t Slag as´n Klock - he harr allerdings ´n grooden Längt .....
"De is moi, Willi mien Jung, de paßt good, de is ok noch heel warm um´t Keen to un jo Pries geiht ok noch rein" meen Unkel Therdor. "Hel günstig is de" sä Papa. "Denn lat mi hüm man gau betahlen un mit eens anhollen. Mien oll Jobb, de do ik up´t Gepäckholler".

Dat Geschäft gung denn gau över´t Tafel un Unkel Therdor düüs up´t Hus an. Settje later har Papa ok Middag un fohr na sien Ollen um to eten.

As he nett so wat bi Unkel Therdors Hus weer, stapp de jüsterkraat  to d´ Achterdör herut. "Na wat sä Tant Annchen denn to dien moi Mantel, Unkel Therdor, dor büst du doch rein herut mit Hand up fallen, wa"? reep Papa.

"Holl man up mien Jung, dor sün ick nich bloot mit Hand up fallen, nä - ok noch mit mien Kneen. Nu sitt Tant Annchen d´ all bi to flicken - ik glööv de maakt d´r wer ´n Jobb van!"

____

Disse Geschicht is ut mien Papa sien Lehrtiet un mien Mama hett hüm irgent wenner mal upschräven. Man dat ik hüm ok eenmal lesen hebb, dat weten se beid nich.