Word ja vertellt, dat bi d’ Baartscheerder de beste Neeigheiden uttuscht worden. Een van de grode Skandalblattjes is nix tegen dat, wat du unnert Schkeer van d’ Barbeer gewohr worst.

 So gung dat ok mien Kolleg Ingo. Sien Kopp har dat ok mol weer nödig. He muß ober noch ‘n beeten wachten, bit he an d’ Rieg was. Dorüm greep he sük een van de klatterg Dagblaatjes, de up d’ Disk legen. Wiel de ober all temmelk överjohrig weern un för hum de nix besünners instunn, was sien Bregen mehr bi dat, wat de Haarsnieder „Jokub“ un sien Hengever „Gerd“ sük vertelln: 

„Dit Johr will ik ok ‘mol in Urlaub fohrn“ seggt Gerd an Jokub. „Wor schall dat denn hengohn?“ word törüggfrogt. „No Itolien“ seggt Gerd. „Dor is dat gor nich moi“ meent Jokub un haut mit Schkeer up Kamm. „Wo wullt du dor denn henkomen“ meent he wieder. „Ik fleeg mit Lufthansa, dat geiht am flingsten. „Mit Lufthansa de ik nich fleegen, dat weer för mi tö gefahrelk un de Stewardessen sünd ok so inbild“, givt Jokub hum tö verstahn. „Wor wullt du denn genau hen in Itolien?“ fragt Jokub wieder. „No Rom! Ik hebb ‘n Audienz bi d’ Popst un stoh in erste Rieg“ givt Gerd hum ganz stolt tö verstahn. „Audienz bi d’ Popst?- ik glöv, du wullt mi vernahbruken. Wegen so ‘n ollen Kerl de ik doch nich no Itolien fohrn“ bruus Jokub dat tö d’ Kopp rut. 

‘N poor Weeken vergont un mien Kolleg Ingo sien Haar stunnen tö Barg. „Kunnst ok woll mol weer no d’ Baartscheerder hen“ doch he sük un mokt sük ok glieks up Stap. As wenn de Düvel dat so will, sitt Gerd wedder unner Jokub sien Mest. Ingo nimmt sük wedder so ‘n öllerde Blatt un hört, dat Jokub Gerd fragt: 

„Wu was dat nu denn in Itolien, is dat all good lopen?-„ „Du lövst gor nich, wat ik all belevt heb“, översleit Gerd  sük bold bi ‘d Vertell’n. „Dat fung all so moi an mit de Lufthansa. Ik kann di seggen, so’n Fleger givt dat up de ganze Welt nich. Musik ut Knopen, de du di in’d Ohr steckst, leren Sessels un denn de moi Stewardessen, de di ‘d all van Ogen afflesen, wat du hemmen wullt!“ 

 „Un wo was dat nu denn in Rom un bi de Popst?-„ fragt Jokub iweg. „Dat kann ik di gor nich so genau vertelln, so moi was dat“, givt Gerd hum tö weten. „ In Rom mußt du west wesen, anners hest wat verslört. Un as ik bi d’ Popst in d’ erste Rieg stunn, do har ik mien Hart bold in d’ Unnerbüx sitten!“ „Het de Popst di denn ok tö sehn kregen?-“ will Jokub van Gerd weten. 

„Tö sehn kregen?- övert Kopp het he mi streken“, seggt Gerd. „Un wat he he an di Seggt?“, will Jokub weten. „Tja“, seggt Gerd, as he mi so mit Hand över mien Hor geng, meent he: „Du kunnst die ok woll ‘n mol een rechtschkopen Hoorsnieder utsöken!“