Uns moijeste Vaderdagstour          van Hans-G. Hunger ut Holtgast

Mien Moder wull dor ja ni völ van weten. Se meende ok immer, dat dat gor kien Vaderdag gifft un dat de Dag blos van de Weertslü erfunnen wurn is, dormit de Mannslü noch mehr Grund to´n supen harn.

Aver dat hulp all nix, an disse Dag wern se all unnerwegs van Kneip to´n Kneip. Völ van de „Vaders“ harn ok no ganz keen Kinner. Aver wat mut dat mut.

Wi harn uns in dit Johr för de Himmelfohrtstour wat ganz besünners infalln laten und dat keem so.

In de Winterdag spölten wi eenmal in Week Skat. Dorbi vertellte uns Skatfründ Wilfried, dat he so een olln achtunnengtiger NSU-Quick-Motorrad updahn har, de man woll to´n Tandem umbohn kunn. He meen, dat wie veer Skatspölers dor all up Platz finnen deen, un dat wi to´n Vaderdag dor een moijenTour mit maken kunnen.

De Vörschlag wär so good, dat wie över dat Spekuleern wu dat Rad utsehn sull un wat man dormit woll all mit maken kunn, rein dat Skatspölln vergeeten dehn. Aver all de Ideen harn uns woll ni völ nützt, wenn uns Willfried ni in so mennig Stünn Arbeid, ut de oll Klöterkist van Motorrad un een poor oll Fohrradgestelln, de he in Kuhlen funnen har, ni dat Fohrtüg tosamen boht har.

Enes Dags in´t Fröjohr nögte he uns, dormit wi sien Wark bekieken kunnen.  Wi trohten uns Ogen ni. Dor stunn up eenmal  een Fohrtüg van ruugweg sess Meter längt mit veer Sitzen, Lenkers un Pedalen vör uns. Wilfried har an alles docht. Achter de achterste Sitz weer sogor een Aflag för´n Kist Beer un för de Handörgel van Willi, ok een van uns Skatspölers. Wi mussten blod na dat moije Ding anstrieken un denn wer he klor.

Junge, wat wat har wi dor een Spass bi. Van nu an kunn wi dat gorni mehr afwachten bit dat endlich losgahn kunn. Wilfried har all mol een Provfohrt makt un weer bestens to free.

An Vaderdag Klock sess mokten wi uns all up Padd. Dat muss erst good öft wurn mit dat up- un offstiegen un dat wi in Gang kemen deen. Man egal wor man uns an disse Dag wies wurn de, kemen de Lü to´n staunen ni mehr herut. Sowat harn se no ni sehn. Dat Rad weer de Henkieker van disse Dag un wie harn fell vergeeten, dat na de eerste Kilometer all de Kett afgahn weer un dat an disse Dag Wilfried sien Warktügg no so menigmal brukt wurn muss.

So as dat an Vaderdag nu mal is, kregen wi dar ok wat Jenever un Beer mit tüsken un wenn uns Skatbröer Willi in de Tasten van sien Handörgel griepen de, gev dat överall bült Stimmung un Pleseer. Dor wur de ok so mennig Runn för uns utgeven, so dat wi ok reinweg ´n beten dun wurn sünd.

Aver dormals gev dat no ni so völl Verkehr up de Straaten un de Schandarms wern ok no ni so scharp as vandag un so sünd wi an disse Dag dör all Dörpen rund um Esens fohren un hebbt in de meeste Kneipen ok halt makt. As wie snamiddags mit de Tandem nu van Utgast na Fulkum dör een Sandweg fohrn mussen, wur uns Willi bi´d Handörgel spölen van een Schlaglock överrascht. Dorbi flog he mit een hogen Salto van Rad un set mit Moors up Grund. Dorbi hett he sien Handörgel ni ut sien Hannen laten un ik meen, dat he sük bi´d spill van „Waideslust“ ni eenmall vergrepen hett.

Över disse un so mennig anner Begevenheit van de Dag, de wi in Holtgast bi Jan Reents in´t „Halttestell“ afsloten hebbt, denk wi immer na gern torügg un dor wurd ok vandag no mennig mal bi uns Skatspill över snackt.

Man good, dat wi dat all vör rugweg dartig Johr makt hebbt. Van Dag harn se uns d´ seker gorni mehr mit fohrn laten, bi all de nee Bestimmunungen in´t Straatenverkehr. Man so hebbt wie ´n fein Belevnis hat, de uns vandag nüms mehr namaken kann.

Wilfried un sein Bröers hebbt bi´d Sander Markt dat Fohrtüg noch´n Mal in Insatz hat over dor na is he up Schrottplatz lahnd. Egendlich schaa, aver wor sull he stahn?