Up´t Esenser Schiefscheeten        van Hans-G. Hunger ut Holtgast

Heini wer hel upgeregt. He krüde elke Dag mit sien lüttje Rad no´d Stadt üm to kieken, wu dat up Platz, wor dat Schiefscheeten fiert wurn sull, woll wiedergahn de.

Dor wer nu all dat groode Telt upboht un bie een poor Karussels un Buden wern se ok all bi.

He telde to Hus dat Geld, wat he to Pingstern mit sien Boom binanner kregen har. Wern genau 37 Mark un 51 Penning. Har hüm doch würlk een Mann blos een Penning för sien moi Boom geven. - aver wat sullt.

Eenmal muß he nu noch schlapen, denn weer dat endlich sowiet. Denn geiht dat groot Gedrüs, up dat he sük all solang freuen de, endlich los.

Anner Mörgen weer he all hel up Tied in de Büks. Vader wus garnich wat he seggen sull, as Heini all as "Pus up Sönndag" all bi ´d Frühstück sitten de.

All toschnacken nütz ´d nix. Heini weer eenfach nich mehr to hollen as he even no Tein de erste Musik van´t Platz hören de.

He sprung up sien Rad un los gung dat.

Dat Geld van sien Pingsterboom klöterde in sien Bükstasch. Dat har ´n hel moien Klang dochde he so bi sük.

Up de Platz muß he eerst een Bratwurst hemm, de roken so moi. Un denn de Berliners un de Sötigkeiten, ha wat schmuck dat doch all lecker.

Vuller Stolt kunn Heini sük dat all van dat Geld leisten, wat he sük mit sien Pingsterboom verdeent har.

Aver nu wull he eerst mal up een Peerd in ´d Peerkarussell un denn in ´d Führwehrauto un so wieder un so wieder.

In Heini sien Mag fung dat langsam an to rumoren. He har doch woll´n beten to völ dörnanner eten.

Man dor seg he de Autoscooter, dor muß he ok noch rin. Eenmal in sien lüttje Leven as sien Papa in´t Auto forn, dat wer doch wat. He kövde sük glieg dree Chips, denn dat weer billiger.

Un nu gung dat los. He kurvde na links un denn wer na rechts un ok eenmal rügels. Oh wat weer dat doch moi up disse Welt.

Man dor brummde hüm up eenmal so´n Flegel liek in sien Auto. Heini flog hen un her un stöde siük an ´d Hannen un Föt un har up Schlag de Schnut vull van´t Autofohrn.

As he de blau Flecken seg, de he kregen har, kemen hüm de eerste Tranen - aver as he murk, dat sien restlich Pingsterboomgeld dorbi ut de Bükstasch flogen wär, kunn he sük nich mehr inkriegen.

Dat Schiefscheeten dürde noch dree Dag un sien moi Geld wer nu up eenmal weg.

He fohr hel bedrüppelt na Hus hen. Aver een poor Lüh, sien Olln un Grootolln, de he van sien Malör vertellt har, geven hüm as Utgliek för sien Arger un Pien een lütten Schien, so dat he an Ennen rein mehr Geld as vörtied har.

Nu kunn he doch no dat moiste Fest wieder fiern, wat dat för hüm gev - dat Esenser Schiefscheeten.