HVV Holtgast - Lieder und Geschichten |
Wi
hebbt dat doch tatsächlich schafft! Steckdösen, Medizinbuddels, Schappdören und Schufloden wern noch nicht Kinnerseker. Mest, Scheer, Gobels un Lucht wurn uns zwor verboden, ober meest mussen wie dat ja erst utprobeern un uns seer doon, dormit wi dat ok warhaftig glöben deen. För uns Fohrröd, Rollers und Rullschoh bruksen wi keen Schützers of´n Helm. Dat Risiko mit´n frööm Auto per Anhalter in dat nächste Dörp to fohrn weer uns nich bekannt! To dat Thema Auto erinner ick mi weder an´n Sekerheitsgurt, noch an´n Airbag, ABS oder anner Sekerheitskrom in Voders Auto. Man seet zwor achtern in´t Rungs, ober an heet Sömmerdogen geev dat doch nix muiers as de Kopp to´t Fenster (wat man domols noch komplett rünnerkurbeln kunn!) ut to holln un sück de frische Fohrtwind um´t Nöös blosen to loten. Woter hebbt wi man so to´t Gordenschlauch drunken un nich ut´n Buttel. Wohnsinn! Wi
gungen ganz froh all to´t Hus ut und hebt spölt, höchstens
unnerbroken, wenn Moder dat Eten klor har un wi kemen erst weer rin,
wenn wi de Football in´t Schkummerdüstern nich mehr sehn kunnen. Wi weern nie to erreichen. Keen Handys!! Wenn´t Regen de, spölten wi bi Frünnen Monopoly of Mensch ärgere dich nicht, Mühle of Dame of wi boon mit Matchboxautos ganz Städte up. Wi harn ken Playstation of Nintendo, X-Boxen of Videospiele, keen PC´s, keen 50 Programmen in´t Fernsehn of Surround-Anlogen. In´t Kino to gohn weer ja een Ereignis för dat ok mol de nee Büx ankeem un man sück de Hals mol waschen de. Jo, wi harn Frünnen! Wi gungen rut un hebben uns disse Frünnen ok söcht. Wi hebbt Football spölt mit allen Schiet, wat man Football nömen kunn un wenn dor een kem mit echten Leern Ball, denn weer he de King un drüs ok immer mitspölen, egol wu schlecht he weer. Um in´n Footballverein to komen bruks man keen Aufnahmeprüfung un ok keen Voder, de bie´t Bank arbeiten dee. Well dat denn trotzdem nich rieten kunn in so´n Verein, de muss eben ok lern, wat´n Enttäuschung is. Wi spölen Völkerball bit ton Umfallen un deen uns mennichmol ok seer, wenn wi truffen wurn. Wi sünd von´t Bööm ofsprungen un to´t Müürn inlopen, hebt uns schneden, hut ofschürft, Knoken broken un Tänen utschlogen. Wi har´n Malör!! Dat weer Malör an de wi sülst Schuld weern. Dor geef dat nümms, de wi dorför verantwortlich moken of gliek no´t Kodi henschlurten. Well besinnt sück denn noch an Malör un kött Knoken? Uns Knee un Arms weern von´t Vörjohr bit in´t Harst kött un ohn blau Flecken gung dat doch gor nich. Wenn wi uns an Brennetels brannt harn of uns´n Mürch stoken har, denn wur dor önnich upspeet oder Nobers Hund muss dor eben överschlicken oder wi hebbt dröverstrullt. Hulpen hett dat all! Wi harn schkadoll mitnanner un uns kloppt un ok mol grön und blau haun, ober wi wussen dormit umtogohn un dor ok weer överwech to komen. Wi hebbt Spilln erfunnen mit Stocken und Ballen, Boomhöhlen boot un Würms eeten. Un offwoll de Ollen uns dat all immer prophezeiten, so hebbt wi uns host keen Ooch utstoken un de Würms hebbt in uns ok nich överleeft. Wi sünd mit Rad no´n Fründ henfohrn, hebbt an´t Dör bimmelt un sünd bi hüm bleben, bloss um uns wat to vertellen. Mennich Schölers weern nich so Wies as annern un somit mussen se denn dat Johr nochmol moken. Se weern ober nicht dörfallen, sondern wurn von de Mesters eenfach torürchstuft. Wi weern för uns sülst verantwortlich. Konsequenzen weern immer to verwachten wenn wi Schiet mokt harn. De Gedanke, dat de Ollen uns to´t Huus utjogen deen, weer schier undenkbor. Uns Generation hett enigen von de grötzten Enterpreneuren und Erfinders hervörbrocht. De letzte 50 Johr weern´n wohren Exploson an Innovationen un Ideen. Wi haarn Freeheit un Zwang, Erfolg un ok Misserfolg, Verantwortung un Konsequenz. Un wi hebbt lehrt, dormit umtogohn. Erinner di doran, wu Du upwussen büst un denn fallt di up, wat uns Kinner verdoch fehlen deit. As uns Ollen noch´n Ooch dichtknepen hebbt, anstatt de Kinner mit övergroot Vörsicht to erdrücken. Uns Ollen hebbt sück dat troot, de richtig Entschedungen to dropen. Mestens hett dat ja ok klappt un de poor mol, wor dat in´t Büx gohn is, de tellen wi verdoch to uns Lebenserfohrungen. Man schall dat nicht all good finden, über dröver nodenken schull man ruhig mol. Frank Damke |