Een van de Dummen              een Vertellsel van Heinz Lemmermann

As de Schkoolrat een Visitatschon maken wull in Moordörp, dor blev sein Auto stahn, mirnd up de hulperich Straat.

Dorbi weer dat Auto noch gornich so olt un he har letztens eerst enn Inspektschon makt.

Nu wuß he gornich wat he maken schkull. He har dorup studeert, Kinner wot to leern un nich Autos to repareern.

Dor frog he´n Schkooljung, de nett mit sien Rad vörbi forn de: „Wu wiet is dat wol bit in´t nächste Dörp?“

„Dat sünd rugweg twee Kilometer“, sä de Jung. „Un bit no´t nächste Autowarkstee“? „Dat is wiet weg in Auerg“

„Dat is over gräsig“ meente de Schkoolrat, „ik heb dat vandog düchtig drock“.

„Wat is denn an hör Auto kött?“, wull de Jung nu weeten. „Wat weet ick“ sä de Schkoolrat, „up eenmal wull he nich meer“.

Dor käm de Jung nahder, näm de Zündschlötel un dreih de in runnen un hör sük dat gestotter van dat Auto an.

„Hämt se bitjiet Reev mit dorbi?“ frog de Jung un dreihte as de Schkolrat hüm dat geven har, de Zündkeersen ut de Motor.

„Dat söl wi woll gliek hemm“ se de Jung as he de Keersen moi rein moken un denn wer in de Motor dreihen de.

He schlog de Hauv dicht, näm de Zündschlötel, dreih hüm nochmal in´t runnen un de Motor schnurrde sein best.

Der Schkoolrat kun sük gornich weer inkriegen, dat sun Schkoolbödel hüm sien Auto weer in gang brocht har.

He bedankte sük van Harten un meen „Jung wat büst over förn bannig kloken Kerl aver eenlich mußt du um disse Tied doch in´t Schkool wäsen“.

„Eenlich woll – aver van Doog schall de Schkoolrat kamen to´n Visitaschon un dor meen uns Mester, weer beter wenn de Dummen aal no Hus to gahn deen.“