O, du schöne Kinnertied              van Froo Bokelmann

Och wat is dat all lang her,
faken meen´k as wenn´t güstern weer.
Wat spöln wi doch fein in´t Sand
in´t swarte Mudder - nich an´t Strand.
O, wat gung dat d´r bi lang,
Mudderkoken up Messelplank.
Gubel flog di bitt in Nack,
weert all to slimm, geeft abends wat up Jack.

Grot wurn sünd wi - ja - in´t Schiet;

O, du schöne Kinnertied . . . .

Mit Ball an´t Müür, weets´t noch Bescheed,
o, dor keemst direkt in´t Schweed.
100 Kopf un 80 Brust
40 Knie un 20 Fuß.
Abends Schlagball - mit so´n Pahl
rönn´n wi fell van Mal to Mal.
Un wenn´t denn wat düster wuur
stunn´n wi gern an´t Eck up Luur.
Eckentick, wat harn wie´n Plaseer
toletzt seeg een de anner nich mehr.

Denn reep Moder - wat´n Spiet

O, du schöne Kinnertied . . . . . .

Bi uns kunnst Hinke - Pinke sehn,
stünnenlang immer up een Been,
Knickerspöln - mit un ahn Bedregen
fell in´t Lock, eh dat de annern seegen.
Hannen vör Koll ganz blau un stief,
Nösendrüppel full di bit up´t Liev.
Mit Ärmel reetst di mal dör´t Gesicht
Tempo - Döcker kenn wi nicht.

Trotz Schnött un Quiel - wat weern wi blied;

O, du schöne Kinnertied . . . . . .

Natürlich muß wi ok in´t School,
Klumpen an´t Fööt, up Kopp ´n Pool.
Griffel spitz, Schwamm fein natt -
so kreeg Moder uns up´d Padd.
Nu gung´t los: Rauf - runter - rauf,
un ein Pünktchen oben drauf.
Dat weern i, de Tafel muß vull,
un wenn man´t ok nich so recht glöben wull.
Up Schoolböhn waß een Boom, een ganz besünner,
wenn man de schüttelt, fulln updrögt Plumen rünner.
De verdeel de Mester an elk - dree oder veer,
dormit wi anner Dag ok keemen weer.

Un wi keemen - van wiet un siet;

O, du schöne Kinnertied . . . . . . .

In Winterdag, denn weer dat kolt,
n`halben Stün´n düür dat Antrecken bold.
Wulln Foorhemd un wulln Unnerrock
schaapwulln Strümp van´t Nabers Bock.
Ünnert Kleed noch´n Träningsbüx
wu dat utseeg, dat kümmer di nix.
Fein dunkel in´n Plünnen, denn brukt de nich in´t Wasch
wi kenn´n ja damals noch keen Dash.
Un off dat Schnee, un off dat glatt
wi Kinner gung´n vergnögt up´t Padd.
Vandag fallt School ut - Kinner blieft in´t Bett -
blot wiel de Bus in´t Schnee kien Bott to´n umdreihn hätt.

Ik mag jo bidden, dat geiht doch to wiet;

O, du schöne Kinnertied . . . . . .

Lehrt hebbt wi ja bannig wat
ok Hau un Nahsitten geef dat satt.
Dat Eenmaleen hon se uns in´t Brägen,
dor is Dalli - Dalli garnix tägen.
Prozentenreken, Bruch un Nenner,
dor weern wi in´n Ogenblick wie Könner.
Dor kenn ik Studenten, de willt weet wat wurn,
doch 2% Skonto utreken, dor mut se beduurn.
Vandag word ok keen Heimatkunde lehrt,
see weeten nich wat all to Ostfreesland hört.
Darför weeten wi denn nich Bescheed
över Somali, Afghanistan un wu´t all heet.

Dat liggt vör uns ja völ to wiet;

O, du schöne Kinnertied . . . . . .

Dat moiste weern ja de Wanderdag,
bit Brockzetel in´t Moor, dat weer een Plag,
un du kunnst dien Kopp un Fööt nich mehr bruken,
geeft bi´n Buur ´n Emmer Water, kunnst mit´n Sleef ut supen.
Ganz wat besünners de Tour nah´t Siel henn weer,
dat gung mit moij Wagen un mit Peer.
Wat harrn wi uns upputzt, Mann o Mann,
´n paar van uns harrn dormals all Lackschoo an.
Mit Fööt in´t Water, in de Nordsee - van wegen
Dor weern uns Ollern un Mester tägen.

Wascht jo to Huus - wat sall so´n Schiet;

O, du schöne Kinnertied . . . . . . .

An Wiehnachtsmann glöb´n wi noch mit nägen,
am besten, du seggsten dien Ollern nix tägen.
Dann kreegst du wat, dat wer bestimmt
un anners de Bärtige di in sien Rucksack nimmt.
Vandag löppt ja mennigeen as Wiehnachtsmann herüm,
dor kümmert sük keen Düvel üm.
De Osterhaas, de mal de Eier bunt,
wi glöbn´t all, wu harr´t ok anners wesen kunnt.
De Störk, een besünners Deert dat wer,
de brogg de lütten Kinner her.
Harr´k doch verdammig gern mal sehn,
wu Adebar beet so´n jungen Froo in´t Been.
Well schullst ok fragen, wu´t würklich vör sik gung,
mien Kind, för disse saken büst du völ to jung.
Van Sex hebbt wi siendag nix hört,
trotzdem hebbt wi ganz fix dat lehrt.

Anners weert ok ja´n Spiet;

O, du schöne Kinnertied . . . . . . .